|
Unijne regulacje w sprawie charakterystyki energetycznej budynków
Idea sporządzania certyfikatów energetycznych dla budynków zrodziła się zapewnie nie wiele później niż potrzeba oznaczania urządzeń elektrycznych odpowiednią klasą energochłonności.
Pomysł wykrystalizował na łonie Unii Europejskiej podyktowany potrzebą obiektywnej oceny energochłonności budynków, między innymi po to, aby świadomość potrzeby zredukowania kosztów utrzymania nieruchomości przyczyniła się do globalnej poprawy w zakresie emisji gazów powodujących efekt cieplarniany, do czego zobowiązuje między innymi Protokół z Kioto(*).
Odpowiedzią na zapotrzebowanie zintegrowanej charakterystyki energetycznej budynku jest świadectwo charakterystyki energetycznej budynku, którego obowiązek sporządzania nałożyła na kraje członkowskie Unii Europejskiej
Według powyższej "charakterystyka energetyczna budynków powinna być określana na podstawie metodologii, [...] obejmującej oprócz izolacji termicznej inne czynniki [...] takie jak rodzaj stosowanych instalacji grzewczych i klimatyzacyjnych, stosowanie odnawialnych źródeł energii oraz projekt budynku. Powszechne podejście do tego procesu [...] przyczyni się do wyrównania reguł w zakresie wysiłków czynionych przez Państwa Członkowskie w celu oszczędności energii w budynkach i wprowadzi przejrzystość dla przyszłych właścicieli i użytkowników w zakresie charakterystyki energetycznej na wspólnotowym rynku nieruchomości."
Po ośmiu latach wdrażania systemów certyfikacji energetycznej budynków w krajach Unii Europejskiej, zebraniu istotnych doświadczeń na tym polu, powstała kolejna dyrektywa
Obliguje ona państwa członkowskie do zaostrzenia wymagań dotyczących między innymi renowacji budynków i kalkulacji zwiększenia ich efektywności energetycznej oraz promocji budownictwa nisko-energochłonnego. Ponadto poszerza katalog budynków poddawanych obowiązkowej certyfikacji. Podążając za postanowieniami dyrektywy, kraje członkowskie mają wprowadzić system prawny zapewniający konieczność sporządzania certyfikatu energetycznego nie tylko dla budynków/lokali nowopowstających ale także sprzedawanych i wynajmowanych a także użyteczności publicznej o powierzchni ponad 500m2. Ponadto implikuje potrzebę kontroli certyfikatów energetycznych, ich jakości wykonania, pod względem przyjmowanych parametrów obliczeniowych oraz wyników. W podanym zakresie zmian w prawie krajowym należy się spodziewać do roku 2012/13.
* Protokół z Kioto przyjęty w grudniu 1997 r., wszedł w życie 16 lutego 2005 r. Ratyfikowały go 174 państwa, w tym Polska.
| 
DYREKTYWA 2002/91/WE
